Najczęstsze pozycje do karmienia piersią

Wiele matek ma obawy, czy poradzi sobie z karmieniem piersią, szczególnie podczas pierwszych prób, ponieważ zarówno mama, jak i dziecko uczą się siebie nawzajem. Człowiek jest jedynym ssakiem, którego trzeba do piersi przystawić. Prawidłowo przystawione dziecko instynktownie umie chwycić podaną pierś, pod warunkiem, że pozycja będzie wygodna zarówno dla matki, jak i dziecka. Sprzyjają temu następujące pozycje:

Pozycja klasyczna

W tej pozycji kobieta powinna mieć dobrze podparte i wyprostowane plecy, nogi stabilnie oparte na podłożu, dobrze podparte przedramiona i łokcie. Brzuch dziecka powinien być skierowany do brzucha matki. Ucho, ramię i miednica powinny znajdować się w jednej linii. Ciało dziecka powinno spoczywać na ramieniu matki a jej dłoń podtrzymywać je w okolicy miednicy. Wolna ręka może podtrzymywać pierś z zachowaniem zasady, że skóra otoczki i brodawka należą do dziecka. Wskazane jest, aby pierś została uchwycona w dłoń między kciukiem a resztą palców. Podtrzymanie piersi może być boczne: w kształcie litery C lub od spodu w kształcie litery U. Przed przystawieniem, brodawka powinna znajdować się na wysokości nosa dziecka, co pozwala na znalezienie się jej we właściwym miejscu po uchwyceniu.

Pozycja krzyżowa

Pozycja krzyżowa daje matce dobrą kontrolę nad przystawieniem dziecka do piersi. Jest korzystna w trakcie nauki karmienia, szczególnie u dzieci z obniżonym napięciem mięśniowym. Matka dłonią przeciwną do piersi, z której będzie karmiła, podtrzymuje główkę dziecka, a dłonią od strony piersi podtrzymuje pierś. Dziecko leży na boku, z brzuchem przytulonym do brzucha matki, z głową opartą na dłoni matki. Przystawienie dziecka w tej pozycji daje matce możliwość nakierowania jamy ustnej dziecka na brodawkę sutkową z otoczką.

Pozycja „spod pachy”

W tej pozycji dziecko spoczywa na ramieniu matki, jego głowa na dłoni a reszta ciała jest ułożona poprzecznie pod pachą matki. Jest pomocna, gdy dziecko ma chaotyczny odruch szukania i daje ona matce dobrą kontrolę nad jego przystawieniem. Pozwala na lepsze opróżnianie piersi od strony pachy. Sprawdza się również przy obfitych piersiach i trudnych brodawkach (stają się bardziej chwytne). Dla kobiet po cięciu cesarskim daje poczucie komfortu ze względu na brak ucisku w okolicy rany pooperacyjnej. Stopy dziecka nie powinny dotykać oparcia.

Pozycja leżąca

Pozycja leżąca na boku jest prawidłowa wówczas, gdy ramię matki spoczywa na łóżku, jej głowa jest uniesiona i podparta tak, aby między nią a barkiem nie było wolnej przestrzeni. Pozycja ta ułatwia karmienie, szczególnie w nocy. Należy podeprzeć matce plecy, przydatna bywa poduszka wsunięta między ugięte kolana, dzięki której mniej odczuwalny będzie dyskomfort płynący z rany krocza czy brzucha. Dziecko powinno być ułożone na boku z zachowaniem zasad prawidłowego ułożenia przy piersi. Jego głowa powinna być nieznacznie uniesiona a miednica i plecy dziecka podparte.

W literaturze znaleźć można też inne pozycje do karmienia piersią. Warto podkreślić, że to matka powinna wybrać pozycję, w której czuje się najbardziej komfortowo. Najczęściej podczas pozycjonowania obserwuje się takie nieprawidłowości jak:

• przystawianie do piersi dziecka skrępowanego np. w pieluszkę,
• dziecko leży na plecach, głowę skręca do piersi,
• broda dziecka jest przygięta do klatki piersiowej,
• dziecko odsunięte od matki i piersi,
• podpieranie się na łokciu w pozycji leżącej
• matce jest niewygodnie

 

Pamiętajmy, że bez względu na preferowaną pozycję do karmienia, należy przystawić dziecko do piersi a nie pierś do dziecka.

Magdalena Bednarczyk