Już w Starożytnej Grecji funkcjonowały dwa określenia na wiedzę – doksa i episteme. Doksa oznaczała niepewne przekonanie, czasem złudne mniemanie oparte na opinii, natomiast za słowem episteme kryła się wiedza pewna, uzasadniona doświadczeniem naukowym, wywodząca się ze sprawdzonych teorii. Platon za pomocą doksa poznawał świat zmysłów, a z episteme rozumowy świat idei. Arystoteles od przesłanek (doksa) przechodził drogą dedukcji do uzasadnionych rozumowo twierdzeń (episteme). Continue Reading
